Πότε και πώς ξεκίνησε το έθιμο του μπακαλιάρου με σκορδαλιά στο τραπέζι της 25ης Μαρτίου.

Μια από τις πιο σημαντικές εθνικές γιορτές της χώρας μας είναι 25η Μαρτίου, γνωστή ως και η μέρα της Απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό.

Η ημέρα αυτή συμπίπτει με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, μια χαρμόσυνη ημέρα για τον χριστιανισμό, εν μέσω του πένθους της Σαρακοστής.

Αν και οι περισσότεροι Έλληνες δεν συνηθίζουν να νηστεύουν καθ’ όλη τη διάρκεια της Σαρακοστής, η συντριπτική πλειοψηφία τηρεί ευλαβικά το έθιμο που μας θέλει να τρώμε τηγανιτό μπακαλιάρο με σκορδαλιά κάθε χρόνο, ανήμερα την 25η του Μαρτίου.

Πρόκειται για μια παράδοση της οποίας οι ρίζες εντοπίζονται πολλούς αιώνες πίσω, συγκεκριμένα στον 7ο αιώνα μ.Χ.

Καθώς ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι μια γιορτή εξαιρετικά χαρμόσυνη και σημαντική για την ορθοδοξία, η αυστηρή νηστεία καταλύεται και οι πιστοί μπορούν να καταναλώνουν ψάρι, λάδι και κρασί. Γιατί, όμως, επιλέχθηκε ο μπακαλιάρος;

Αν και ψάρι που δε βρίσκεται στα νερά της Μεσογείου, ο μπακαλιάρος ήταν εύκολα διαθέσιμος στους Έλληνες ήδη από τον 15ο αιώνα.

Ο μπακαλιάρος ήταν φτηνός και εύκολος στη συντήρηση -αφού γινόταν εύκολα παστός- γεγονός που τον κατέστησε ιδιαίτερα δημοφιλή στην χώρα μας.

Καθώς, λοιπόν, οι Έλληνες ήθελαν να γιορτάσουν αυτή τη μεγάλη μέρα με το διττό συμβολισμό τρώγοντας κάτι ιδιαίτερο που δεν είχαν συχνά στο τραπέζι τους, η επιλογή του παστού μπακαλιάρου ήταν μονόδρομος για όσους δεν ήταν αρκετά πλούσιοι και τυχεροί για να βρουν φρέσκο ψάρι εγκαίρως.

Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος έγινε τρόπον τινά ένα από τα εθνικά μας πιάτα και βρίσκεται πάντα στο τραπέζι της 25ης Μαρτίου, συνήθως παρέα με μπόλικη σκορδαλιά.

https://www.ieidiseis.gr